Թուրքական գեղանկարչության պատմություն
Թուրքական գեղանկարչությունն ունի հարուստ և բազմազան պատմություն, որն արտացոլում է տարածաշրջանի մշակութային և գեղարվեստական ավանդույթները: Թուրքական գեղանկարչության հետքերը կարելի է գտնել մինչև նախաիսլամական շրջանը, երբ ներկայիս Թուրքիայում արվում էին ժայռապատկերներ և քարանձավային նկարներ։ Սակայն թուրքական գեղանկարչության զարգացումը սկսվել է հիմնականում օսմանյան ժամանակաշրջանում, որը տևել է 13-րդ դարից մինչև 20-րդ դարի սկիզբը։
Թուրքական գեղանկարչության ամենատարբեր գծերից մեկը վառ գույների և բարդ նախշերի օգտագործումն է: Իսլամական արվեստը և գեղագրությունը մեծ ազդեցություն են ունեցել թուրքական գեղանկարչության վրա, շատ նկարիչներ իրենց աշխատանքներում օգտագործել են արաբական արձանագրություններ, երկրաչափական նախշեր և ծաղկային մոտիվներ: Թուրքական գեղանկարչությունը նաև ուշադրություն է հրավիրում բազմաթիվ նկարներում դեկորատիվ արվեստի կիրառմամբ, ինչպիսիք են կերամիկա, ջուլհակություն և մետաղագործություն:
Օսմանյան ժամանակաշրջանում թուրքական գեղանկարչությունը հիմնականում օգտագործվում էր կրոնական և դեկորատիվ նպատակներով։ Այս ժամանակաշրջանում հատկապես տարածված էր մանրանկարչությունը, որը ներառում էր ձեռագրերի և գրքերի վրա բարդ և մանրամասն գծանկարներ: Այս մանրանկարչությունը հաճախ պատկերում էր Ղուրանի և այլ կրոնական տեքստերի տեսարաններ, ինչպես նաև պալատական տեսարաններ և բնապատկերներ։
19-րդ դարում, երբ թուրք արվեստագետները ենթարկվում էին եվրոպական արվեստի շարժումներին, ինչպիսիք են իմպրեսիոնիզմը և հետիմպրեսիոնիզմը, թուրքական գեղանկարչությունը սկսեց ներառել ավելի շատ արևմտյան տեխնիկա և ոճեր: Սա հանգեցրեց թուրքական գեղանկարչության նոր ոճերի և դպրոցների առաջացմանը, ներառյալ օսմանյան մոդեռնիստները և Ստամբուլի դպրոցը:
Այսօր թուրքական գեղանկարչությունը մնում է կենսունակ և դինամիկ արվեստի ձև, քանի որ նկարիչները ուսումնասիրում են մի շարք ոճեր և տեխնիկա: Շատ թուրք նկարիչներ, օգտվելով տարածաշրջանի հարուստ մշակութային և գեղարվեստական ժառանգությունից, իրենց ստեղծագործություններին ավելացնում են նաև ժամանակակից թեմաներ և հեռանկարներ: Թուրքական գեղանկարչությունը կարելի է տեսնել աշխարհի թանգարաններում և պատկերասրահներում, ինչը հնարավորություն է տալիս տեսնել Թուրքիայի եզակի գեղարվեստական ավանդույթները:
Հանրապետության ժամանակաշրջանի գեղանկարչություն
Թուրքիայի Հանրապետությունը ստեղծվել է 1923 թվականին Օսմանյան կայսրության փլուզումից հետո։ Հանրապետության հիմնադրումը թուրքական գեղանկարչության մեջ նշանավորեց նոր դարաշրջան, քանի որ նկարիչները ձգտում էին վերաիմաստավորել իրենց գեղարվեստական ինքնությունը և ազատվել օսմանյան շրջանի ավանդական արվեստի ավանդույթներից:
Հանրապետության առաջին տարիներին թուրքական գեղանկարչության վրա մեծ ազդեցություն են ունեցել այդ ժամանակաշրջանի արևմտյան արվեստի շարժումները, հատկապես իմպրեսիոնիզմը և հետիմպրեսիոնիզմը։ Սա հանգեցրեց թուրք արվեստագետների նոր սերնդի ի հայտ գալուն, ովքեր ձգտում էին ստեղծել թուրքական գեղանկարչական յուրօրինակ ոճ՝ միաժամանակ ընդունելով արդիականությունն ու առաջընթացը:
Այս ժամանակահատվածում թուրքական գեղանկարչության կարևորագույն զարգացումներից մեկը D խմբի ի հայտ գալն էր՝ նկարիչների մի խումբ, որը փորձում էր կտրվել ավանդական նկարչական տեխնիկայից և որդեգրել արտահայտման նոր ձևեր: Դ խմբում, որը հիմնադրվել է 1930-ականներին, մասնակցել են այնպիսի արվեստագետներ, ինչպիսիք են Աբիդին Դինոն, Ջեմալ Տոլլուն և Զեքի Ֆաիկ Իզերը։ Խումբը փորձեր կատարեց տարբեր ոճերի և տեխնիկայի հետ, ներառյալ աբստրակցիան, սյուրռեալիզմը և էքսպրեսիոնիզմը:
Թուրքական գեղանկարչության մեկ այլ կարևոր զարգացում այս ժամանակաշրջանում Ստամբուլի դպրոցի ի հայտ գալն էր՝ նկարիչների մի խումբ, ովքեր ձգտում էին ստեղծել թուրքական գեղանկարչության յուրօրինակ ոճ՝ հենվելով օսմանյան շրջանի գեղարվեստական ավանդույթների վրա: Ստամբուլի դպրոցը հիմնադրվել է 1940-ականներին, որտեղ ներառված են այնպիսի արվեստագետներ, ինչպիսիք են Ֆիքրեթ Մուալլան, Նուրի Իյեմը, Բեդրի Ռահմի Էյուբօղլուն։ Ստամբուլի դպրոցը հայտնի էր նրանով, որ ներառում էր իսլամական գեղագրություն և մոտիվներ, ինչպես նաև վառ գույներ և դեկորատիվ տարրեր:
1950-ականներին և 1960-ականներին թուրքական գեղանկարչությունը շարունակեց զարգանալ, քանի որ նկարիչները ուսումնասիրում էին նոր ոճեր և տեխնիկա: Մինչ շատ նկարիչներ ընդունում էին աբստրակցիան և այլ մոդեռնիստական ոճերը, մյուսները ձգտում էին բացահայտել արտահայտման նոր ձևեր փոխաբերական և պատմողական նկարչության միջոցով: Վերջին տարիներին թուրքական գեղանկարչությունը շարունակել է զարգանալ՝ նկարիչներն օգտագործելով ոճերի և տեխնիկայի լայն տեսականի՝ ստեղծելով գործեր, որոնք արտացոլում են Թուրքիայի բարդ և բազմազան մշակութային ժառանգությունը: Թուրքական գեղանկարչությունը, որն այսօր կարելի է տեսնել աշխարհի թանգարաններում և պատկերասրահներում, պատուհան է բացում դեպի Թուրքիայի Հանրապետության աշխույժ և դինամիկ գեղարվեստական ավանդույթները:
20-րդ դարի թուրք նկարիչները այբբենական կարգով
Բոլոր տեսակի ներկերի գնումների և գնահատումների համար կարող եք կապ հաստատել մեզ հետ: Կարող եք անվճար նախնական գնահատում կատարել՝ WhatsApp-ի միջոցով ուղարկելով մեզ այն աշխատանքների լուսանկարը, որը ցանկանում եք վաճառել։
Ա
Բ
Գ
Գ
Դ
TO
Ֆ
Գ
Հ
Ի
Ջ
Կ
Լ
Մ
-
Մ
-
Մուստաֆա Այազ
-
Մուստաֆա Բենջան
-
Մուստաֆա Էսիրկուս
-
Մուստաֆա Հալուք Գյուչլու
-
Մուստաֆա Խորասան
-
Մուզաֆեր Օրուչօղլու
-
Մուբին Օրհոն
-
Մումթազ Իզինգոր
-
Մումթազ Եներ
-
Մուրշիդե Իչմելի
-
Ն
-
Նաիլ Աքինջի
-
Նամիկ Իսմայիլ
-
Նասիպ Իյեմ
-
Նազան Սոնմեզ
-
Նազլի Էջևիթ
-
Նեբահաթ Մենլի
-
Նեդիմ Չելկան
-
Նեդիմ Գյունսուր
-
Ներիման Օյման
-
Ներմին Պուրա
-
Նեսիմի Կայգուսուզ
-
Նեշէ Էրդոկ
-
Նեսեթ Գյունալ
-
Նաուհիզ
-
Nevide Gökaydın
-
Նևին Կոկայ
-
Նեւզաթ Աքորալ
-
Նևզաթ Կասման
-
Նիլգուն Իլերի Քոսեօղլու
-
Նիլգուն Իրմիկչի
-
Նուման Պուրա
-
Նուր Եսեն
-
Նուր Քոչակ
-
Նուրի Աբակ
-
Նուրի Իյեմ
-
Նուրուլլահ Բերք
-
Նուսրեթ Օզլիման
-
ՆԱ
-
Հաստատում Akbas
-
Օրալ Էնուգուր
-
Օրհան Էրսոյ
-
Օրհան Պեկեր
-
Օրհան Թայլան
-
Օրհան Հոուփ
-
Օսման Ասաֆ
-
Օսման Նուրի փաշա (նկարիչ)
-
Օսման Զեքի Օրալ
-
ՆԱ
-
Օմեր Լյութֆի Չեթին
-
Օմեր Ուլուչ
-
Առաջնորդ Այդին
-
Օզդեմիր Ալթան
-
Օզեր Կաբաս
-
Օզգեն Էրգին
-
Պ
-
Մուստաֆա Փանջար
-
Պեյամի Գուրել
-
Ռ
-
Ռաֆեթ Էքիզ
-
Ռահմի Փեհլիվանլի
-
Ռահսան Էջևիթ
-
Ռայֆ Գյոքուս
-
Ռամիզ Այդին
-
Ռեֆիկ Էպիկման
-
Ռեմզի Ռաշա
-
Նկարիչ Հալիլ փաշա
-
Ռեսուլ Այթեմուր
-
Ս
-
Սաբահաթթին Թունջեր
-
Սաբիհա Բոզկալի
-
Սաբրի Բերկել
-
Սադի Օզիս
-
Բեհչեթ Սաֆա
-
Սաիմ Վաղ
-
Սաիմ Կանրա
-
Սաիտ Մադեն
-
Սամի Բայդար
-
Երջանիկ Սամի
-
Սամի Յեթիկ
-
Էստի Սաուլ
-
Սեդեֆ Յավուզալփ
-
Սեֆեր Օզթուրք
-
Սեկինյան տիեզերք
-
Սելիմ Պերթև Բոյար
-
Սելիմ Թուրան
-
Սելմա Գուրբուզ
-
Սերդար Գոխան
-
Սերդար Սենջան
-
Սերպիլ Օդաբասի
-
Սևդա Այդան
-
Սևինչ Ալթան
-
Սեյֆեդդին Սոյսալ
-
Սեզայ Օզդեմիր
-
Սիրրի Օզբայ
-
Սյուզան Էմինե Կաուբե
-
Սուլեյման Սաիմ Թեքչան
-
Սուլեյման Սայիդ
-
Ս
-
Շադան Բեզեյիշ
-
Լուսաբաց Թավկուլ
-
Սեֆիկ Բուրսալի
-
Ում Արել
-
Սեներ Դեմիրքոլ
-
Սենոլ Սաք
-
Շենոլ Յորոզլու
-
Շերեֆ Աքդիկ
-
Շերիֆ Գյունյար
-
Սևքեթ Դաղ
-
Շուքրիյե Դիքմեն
-
Տ
-
Թեմուր Ղուրան
-
Տիրաջե Դիքմեն
-
Հաքքի Թորունօղլու
-
Էմինե Ֆուատ Թուգայ
-
Թուրան Էրոլ
-
Թուրգութ Աթալայ
-
Թուրգութ Զաիմ
-
Թուրհան Էքիչի
-
Թուլին Օնատ
-
Թուրքան Էլչի
-
U
-
Ուղուր Սեյրեկ
-
Ուտկու ակտիվ
-
U
-
Ումրան Բարդան
-
Վ
-
Ադնան Վարինչ
-
Վեյսել Գյունայ
-
Յ
-
Յալչըն Գյոքչեբաղ
-
Յալչըն Կարայագըզ
-
Սերպիլ Բավական է
-
Դելֆինի արև
-
Յուսուֆ Հայալօղլու
-
Յուքսել Արսլան
-
Զ
-
Խելացի անտառապահ
-
Զեքի Ֆաիկ Իզեր
-
Խելացի ամուսին
-
Զերին Թեքինդոր